Fundacja "Russkiy mir" organizuje międzynarodowy konkurs dla młodych dziennikarzy.
"Rosyjski ślad" to specjalna kategoria dla prac, poświęconych nieznanym lub mało znanym stronom życia i twórczości rosyjskich artystów i naukowców za granicą. Pierwsza nagroda to 50.000 rubli (więcej o konkursie na https://konkurs2020.russkiymir.ru/).

Фонд "Русский мир" проводит международный конкурс для молодых журналистов "Со-творение".
Специальная номинация «Русский след» для работ,
посвященных сохранению неизвестных или малоизвестных страниц жизни и творчества российских деятелей искусства и науки за рубежом.
Первая премия - 50 000 руб.(подробнее о конкурсе https://konkurs2020.russkiymir.ru/)

Po długiej przerwie wracamy do prowadzenia zajęć.
Dzisiaj spotkaliśmy się z dziećmi uczęszczającymi na półkolonie w słupskim Emceku, tematem zajęć była matrioszka i jej historia.
Zajecia zostały przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi zasadami bezpieczeństwa sanitarnego.
Dziękujemy serdecznie za zaproszenie i czekamy na kolejne spotkania!

"И мы сохраним тебя, русская речь,
Bеликое русское слово,
Свободным и чистым тебя пронесем,
И внукам дадим, и от плена спасём навеки!"

Anna Achmatowa (ros. Анна Ахматова, właściwie Anna Andriejewna Gorienko (ros. Анна Андреевна Горенко); ur. 11 czerwca/23 czerwca 1889 w Odessie, zm. 5 marca 1966 w Domodiedowie) – jedna z najwybitniejszych rosyjskich poetek XX wieku, czołowa przedstawicielka modernizmu i akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem.

Jej twórczość to zarówno refleksyjne, subtelne liryki, jak i uniwersalne, z genialną strukturą wewnętrzną poematy w rodzaju Requiem (1935–40), mistrzowskiej tragedii o terrorze stalinowskim. Pisała utwory różnorodne tematycznie, jak Czas i pamięć, Los artystki, czy Trauma lat życia i tworzenia w cieniu stalinizmu. Jest też autorką prac historycznych o Puszkinie oraz wspomnień o Aleksandrze Błoku i Amedeo Modiglianim. Z niewielkimi przerwami władze radzieckie ledwo ją tolerowały, przez długie okresy zakazywano publikowania jej poezji, a w 1946 roku stała się ofiarą bezpardonowej polityczno-ideowej nagonki ze strony partii, która doprowadziła do powtórnego zakazu publikacji i wystąpień publicznych. Po śmierci Stalina, wraz z nastaniem tzw. odwilży, stopniowo przywracana do życia publicznego i świadomości społeczeństwa ZSRR.

Wczoraj, tj. 22 czerwca w Rosji, Białorusi i na Ukrainie obchodzony był Dzień pamięci i żalu.

Rokrocznie, właśnie 22 czerwca w rocznicę wybuchu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej na terytorium Rosji opuszczane są flagi do połowy masztu. Instytucje kultury, telewizja i radio przez cały dzień powstrzymują się od rozrywkowych przedsięwzięć i przekazów.

Przywódcy kraju w tym dniu składają wieńce na Grobie Nieznanego Żołnierza w Moskwie.